Η σχέση του ζευγαριού αποτελεί τον πυρήνα της ζωής και έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες για την ομαλή ανάπτυξη και διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Απαιτείται και από τους δύο συντρόφους υπομονή, ενσυναίσθηση, επίγνωση, επαφή και αυτοδέσμευση, ώστε να υπάρξει ένα δημιουργικό πλαίσιο συνύπαρξης και συνεργασίας.
Αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της συνύπαρξης του ζευγαριού αποτελούν οι συγκρούσεις, οι οποίες οφείλονται κυρίως στη διαφορετικότητα των δύο συντρόφων. Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο αντίληψης, διαφορετικές ανάγκες και επιθυμίες, διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικές αξίες. Μέσα στο χρόνο η επικοινωνία σταδιακά χάνεται, επέρχεται η σύγκρουση και το αδιέξοδο.
Η ζωή φέρνει τη μια αλλαγή μετά την άλλη και όταν το ζευγάρι δεν διαθέτει δεξιότητες για να αφομοιώσει αυτές τις αλλαγές, τότε «κολλάει» και επαναλαμβάνει συνέχεια τις ίδιες προσπάθειες να προχωρήσει μπροστά, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στην κατάσταση αυτή το ζευγάρι βιώνει άγχος, συμπεριφέρεται επιθετικά ο ένας στον άλλο και συνήθως αυτή είναι η στιγμή που αποφασίζουν να έρθουν στη θεραπεία.
Συνήθως τα ζευγάρια όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα στη σχέση τους, κατηγορούν το/τη σύντροφό τους γι’ αυτά. Δυσκολεύονται να δουν τη δική τους ευθύνη και απαιτούν την αλλαγή να την κάνει ο άλλος. Αντί να αναλογιστούν «τι συμβαίνει μ’ εμένα», πιστεύουν πως όλα τα προβλήματα προέρχονται από το/τη σύντροφό τους. Αν καταφέρουμε να δούμε τις συγκρούσεις ως ένα τρόπο αφύπνισης, θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να συναντηθούμε με τον εαυτό μας και το σύντροφό μας.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως ο γάμος θα τους αλλάξει τη ζωή, θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα για τον εαυτό τους. Αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος θα τους κάνει να υπερνικήσουν τις αδυναμίες τους, θα καλύψει τα κενά τους και θα δώσει λύση σε όλα τα προβλήματά τους. Έτσι καταλήγουν να μισήσουν αυτό τον άνθρωπο που τελικά δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες τους. Αν καταφέρουμε να φτιάξουμε τη δική μας ζωή, δεν θα χρειαστεί να το κάνει κανείς άλλος για εμάς.
Στην αρχή μιας σχέσης και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, συναισθήματα πάθους και ενθουσιασμού θολώνουν την αντίληψή μας και για αρκετό καιρό εμποδίζουν να δούμε την πραγματικότητα. Αν αρνηθούμε να δώσουμε χώρο σε μια αληθινή συνάντηση με τον άλλον, αν δεν ανακαλύψουμε τη χαρά του «μαζί», δε θα καταφέρουμε να βιώσουμε την πραγματική αγάπη.
Στόχος της θεραπείας gestalt είναι να βοηθήσει τους δύο συντρόφους να αποκτήσουν επίγνωση των προσωπικών τους θεμάτων και των τρόπων με τους οποίους εμπλέκονται στα προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις τους. Το άτομο αποκτώντας επίγνωση και «ολότητα» μπορεί να υπάρξει σε μια υγιέστερη και με περισσότερη κατανόηση σχέση. Ξεκλειδώνοντας παγιωμένες πεποιθήσεις και επαναλαμβανόμενα μοτίβα, τα ζευγάρια μαθαίνουν να επικοινωνούν με πιο υγιή τρόπο, να επιλύουν συγκρούσεις, να καλύπτουν τις προσωπικές τους ανάγκες, να ξαναχτίζουν την εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Μπουκαϊ, Χ. Σαλίνας, Σ.(2009). Να βλέπεις στον έρωτα. Αθήνα: Εκδόσεις Opera.
- Μπουκαϊ, Χ.(2008). Ιστορίες να σκεφτείς. Αθήνα: Εκδόσεις Opera.
- Nevis C. Edwin (2007) . Θεραπεία Gestalt- Θεωρία και εφαρμογή. Εκδόσεις: Διόπτρα.
- Zinker,J.C.(1998). In search of good Gestalt therapy with couples and families. Cleveland, OH: Gestalt Institute of Cleveland Press.